گشنیز

گشنیز گیاه خوش عطری است که در سراسر جهان به‌شکل‌های برگ، ساقه و تخم گشنیز استفاده می‌شود. برگ‌های این سبزی عطر خوش و آشنایی دارند و معمولا به‌صورت خام یا خشک‌شده در آشپزی استفاده می‌شوند. این سبزی به‌واسطه داشتن ویتامین ها و مواد معدنی فراوان سرشار از خواص درمانی است.

خواص ضدعفونی کننده، ضدقارچی و آنتی اکسیدانی این سبزی، برای درمان بیماری‌های پوستی مانند اگزما، خشکی پوست و عفونت‌های قارچی مناسب است. اسیدهای موجود در این سبزی در کاهش میزان کلسترول خون بسیار مؤثرند و همچنین باعث کاهش میزان کلسترول بد (LDL) در عروق خونی و رگ‌ها می‌شوندو از تسلب شریان جلوگیری می کند.

خواص گشنیز همچنین برای جلوگیری از تهوع، استفراغ و بیماری‌های معده، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از خواص این سبزی داشتن آهن فراوان است و به کسانی که از کم خونی رنج می‌برند کمک می‌کند. مقدار کمِ آهن در خون، می‌تواند منجر به تنگی نفس، تپش قلب، خستگی شدید و کاهش عملکرد ذهنی شود. آهن همچنین باعث بهبود عملکرد ارگان‌های دیگر بدن، افزایش انرژی و قدرت و ارتقای سلامت و استحکام استخوان می‌شود.

گشنیز دارای آنتی هیستامینی قوی است که می‌تواند آلرژی‌های فصلی و تب یونجه را کاهش دهد. همچنین، روغن آن اثرات آلرژیک حشرات، گیاهان، غذاها و سایر چیزها را کاهش می‌دهد. گشنیز زخم، التهاب و اسپاسم را درمان می‌کند، از کبد محافظت و مانند شربت سینه عمل می‌کند برای همین از آن در سبزی سوپ استفاده می شود.